Netwerken is niet alleen leuk, maar ook heel erg zinvol. Hoe groter je netwerk, des te groter is je bereik. Maar wie laat jij allemaal binnen op jouw LinkedIn?
Van vriend naar vriend
De basis achter LinkedIn is de theorie van “Six degrees of seperation”. Met deze ‘zes stappen van vriend naar vriend’ ken ook jij de hele wereld. Een bizar gegeven dat al ver voor het bestaan van online netwerken werd bedacht. In deze tijd van social media kom ik zelf steeds weer tot de conclusie dat er een grote kern van waarheid in zit. Een mooie reden om je netwerk steeds te blijven uitbreiden. Maar hoever ga je hier eigenlijk in?
Eerst een handje schudden
De meeste onervaren online netwerkers die ik tegenkom houden zich aan de stelregel “Ik accepteer alleen mensen die ik echt ontmoet heb”. Dat kan, maar dan loop je een groot risico om een hoop interessante mensen mis te lopen. Sterker nog, ik durf te beweren dat ik tegenwoordig meer mensen eerst online ontmoet voordat ik ze echt de hand schud. De online en offline wereld zijn namelijk geen gescheiden universums. Zij lopen juist dwars door elkaar heen. LinkedIn is niet enkel een online visitekaartjesbakje, maar vooral een plek waar men netwerkt en elkaar ontmoet. Niet anders dan een netwerkborrel, maar dan zonder glaasje rood in de hand en een mond vol pinda’s. Zelf word ik vaak uitgenodigd op basis van mijn blogs, updates en profielomschrijving. Hoe ik dat weet? Gewoon, omdat ik het aan ze vraag als ze een verbindingsverzoek doen.
Stamtafel
Jaren geleden heb ik social media omschreven als een stamtafel. Een plek waar mensen samenkomen, van gedachten wisselen en naar elkaar luisteren. Waar normale gedragsregels gelden en er voor iedereen een stoel vrij is om ook aan te schuiven. Ik vind het wel aardig dat, als je wilt aansluiten, je jezelf dan een beetje aardig voorstelt en een digitaal handje geeft uit beleefdheid. Dus nodig jezelf niet uit door het standaard zinnetje van LinkedIn te gebruiken. Geen: “I’d like to connect you to my network”, maar vertel mij even waarom je aanschuift. In je eigen woorden. Anders moet ik je er weer om vragen. En als je dan eenmaal bent aangeschoven, dan verwelkom ik je altijd met een persoonlijk bericht. Want als jij interesse in mij hebt, dan kan ik toch niet mijn rug naar je toedraaien?
Twijfelgevallen
Dagelijks check ik wie er op mijn profiel heeft gekeken en mijn blogposts en updates op LinkedIn geliked heeft, of van commentaar heeft voorzien. Dat is een bron van small data die mij wekelijks nieuwe leads oplevert. De kosten van mijn Premium account haal ik er dan ook moeiteloos uit. En zo weet ik ook redelijk goed wie er op mijn account heeft gekeken. Iemand die mij dus uitnodigt zonder dat gedaan te hebben kijk ik met een scheef digitaal oog aan. Hoe kom je dan bij mij en waarom? Dat is dan ook de vraag die ik op vriendelijk wijze zal stellen. Negen van de tien mensen komt dan al snel met een reactie. En die ene? Die schuift automatisch door naar de volgende categorie.
KSSSSSTTTTTTTT wegwezen !!!!
Laat ik dan echt iedereen toe tot mijn LinkedIn netwerk? Nee, ook ik heb een lijstje met kledingvoorschriften die toegang geven tot de Bordes business club. Je hoeft geen das om, maar met deze achtergronden kom je er bij mij niet in.
- “Headhunters”
Tenzij je een mooie opdracht voor mij hebt, weiger ik je rigoureus. Waarom? Als je echt goed bent in je vak, neem je voor 6899 euro per jaar een Recruiter Corporate abonnement en heb je mij en mijn netwerk niet nodig. Want party-poopers heb ik niet nodig in mijn netwerk. - “Oost-Europese bruiden”
Een trend van de laatste maanden is dat er zo nu en dan een prachtige dame zich via LinkedIn aan mij opdringt. Sommigen laten zelfs onomwonden weten dat zij wel in zijn voor een lieve man uit het Westen … - “Fakers”
Je was al een twijfelgeval, maar als ik op je profiel kijk zie ik dat je een minimaal aantal connecties hebt. Waarom nodig jij mij dan uit vanuit San Francisco of Londen? Kan jij mijn Nederlandse updates lezen? Deze accounts geven zelden tot nooit een reactie als je ze iets vraagt. Een aparte categorie zijn de mannen uit India en de Arabische Golfstaten. Wekelijks komen er wel een paar langs. Meestal met een vreemde functie en een minimaal ingevuld profiel. Ik ben er nog steeds niet achter wat de achtergrond is van deze accounts. Maar van mij krijgen ze niets te drinken, omdat ik niet zie hoe zij mijn andere contacten zouden kunnen helpen.
De noodrem
Als je het nu echt niet vertrouwt? Schroom dan niet op de blokkeren en rapporteren knop van LinkedIn te drukken. Daarmee houden wij samen het netwerk schoon en hebben wij nog jaren plezier van elkaar zonder achterdochtig achterom te hoeven kijken. Waar vind je deze knop? Heel makkelijk… bij het blauwe blokje “Bericht verzenden” onder het pijltje.
Deze Blog is eerder verschenen op 42Bis
